عوامل مؤثر بر تراز شدن پوشش الکتروفورز و راه حل ها

رنگ الکتروفورز از آب، کربن سیاه، رنگدانه‌های دی‌اکسید تیتانیوم یا پرکننده‌ها، حلال‌های الکلی و رزین تشکیل شده است. اندازه ذرات رنگدانه و واکنش‌پذیری حلال‌ها تأثیر مستقیمی بر عملکرد پوشش دارند. اگر ذرات رنگدانه از محدوده بهینه فراتر روند، مشکلاتی مانند بیرون‌زدگی ذرات، تجمع یا جریان ممکن است رخ دهد که منجر به ایجاد سطح ناهموار و تراز شدن ضعیف می‌شود.

کنترل دقیق جریان برای جلوگیری از عواملی مانند حباب یا رسوباتی که بر کیفیت پوشش تأثیر می‌گذارند، ضروری است. علاوه بر این، پس از رنگ‌آمیزی الکتروفورز، مرحله پخت به کنترل دمای مناسب نیاز دارد. دمای پخت نامناسب می‌تواند منجر به ایجاد سطح ناهموار و تأثیر بر تراز شدن شود.

زبری سطح زیرلایه بر تراز شدن رنگ الکتروفورز تأثیر می‌گذارد. مقدار Ra بالا (کیفیت سطح ضعیف) می‌تواند منجر به ایجاد لایه پوششی ناهموار با تراز شدن ضعیف شود (فولاد نورد سرد معمولاً به زبری زیرلایه عاری از Ra ≤ 1.2 میکرون نیاز دارد).

کیفیت لایه فسفاته بر تراز شدن تأثیر می‌گذارد. یک لایه فسفاته ناهموار یا زبر می‌تواند مستقیماً باعث تراز شدن ضعیف در لایه رنگ الکتروفورز شود. آبکشی ناقص، باقی ماندن اسید یا باقیمانده‌های روغن، به لایه رنگ الکتروفورز منتقل می‌شود و بر تراز شدن تأثیر می‌گذارد.

کنترل نامناسب پارامترهای مایع حمام—مانند محتوای جامد کم، pH بالا، عدم تعادل دما، مشکلات نسبت رنگدانه به بایندر، یون‌های ناخالصی بیش از حد یا محتوای حلال غیرعادی—می‌تواند منجر به رسوب ناهموار فیلم شود و بر تراز شدن تأثیر منفی بگذارد.

ضخامت لایه پوشش باید در یک محدوده خاص کنترل شود. آزمایش‌های گسترده نشان می‌دهد که ضخامت فیلم 18 تا 20 میکرون به تراز شدن بهینه می‌رسد. اگر فیلم خیلی نازک باشد، ناهمواری پوشش رخ می‌دهد که منجر به تراز شدن ضعیف می‌شود. اگر خیلی ضخیم باشد، زبری سطح (مقدار Ra) افزایش می‌یابد که منجر به تراز شدن ضعیف نیز می‌شود.